بهینه سازی موقعیت میراگرهای نیمه فعال در ساختمانهای بلند

در این تحقیق کنترل پاسخ سازه های بلند مرتبه تحت اثر نیروهای دینامیکی ناشی از زلزله به کمک میراگرهای نیمه فعال mr/er با اعمال محدودیت در تعداد و ظرفیت آنها بررسی می شود و هدف آن یافتن بهترین موقعیت قرارگیری میراگرها است به طوری که با تعداد محدودی میراگر بتوان بیشترین اثرات کنترل را بر سازه اعمال عملکرد سیستم کنترل دارد به نحوی که ممکن است با یک توزیع نامناسب عملا اثرات سیستم کنترل به کلی از بین برود لذا یافتن یک توزیع مناسب از تعداد محدودی میراگرا که بتواند کارآمدترین اثرکنترل را داشته باشد چه به لحاظ فنی و چه به لحاظ اقتصادی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است برای یافتن نیروهای کنترلی در سیستم فیدبک حلقه بسته روش تخصیص قطب اعمال می شود دراین روش یک ماتریس بهره gain matrix نیروهای کنترل را به پاسخ های سازه (جابجایی سرعت و شتاب مرتبط می کند همچنین برای بهینه سازی و یافتن بهترین موقعیت قرارگیری میراگرها از روش الگوریتم ژنتیک که یکی از آسان ترین و قدرتمندترین فنون برای مسیله های طراحی بهینه است. استفاده می شود نتایج این تحقیق ترکیب الگوریتم ژنتیک و روش تخصیص قطب را به عنوان روشی قدرتمند و موثر در حل مساله مربوط به بهینه سازی سیستم های کنترل نشان می دهد.